Vorige maand ben ik zestig geworden. Een leeftijd om even bij stil te staan. Ben ik nu oud aan het worden? Ben ik volwassen? Wat is het verschil? Ik houd het bij dit onderscheid: oud worden heeft meer met het lichaam te maken en volwassen zijn met het hart. Volwassen zijn heeft niets met leeftijd te maken; een kind van vier kan al op een heel volwassen manier reageren. En laatst ontmoette ik een 90-jarige die vertelde dat ze ‘eenzame ouderen’ bezocht. Ik glimlachte. "Nou ja, zei ze, "ik ben zelf natuurlijk ook wel oud, maar dat voelt niet zo."
In elke leeftijdsfase heb ik de uitdaging om volwassen te reageren. Maar wat is volwassen? In het Hebreeuws betekent ‘volwassenheid’ letterlijk: hij/zij die zich vrij schudt. Ik ga niet navragen of het klopt, want deze betekenis komt mij goed uit;) en past mooi bij bovenstaande foto. In deze foto van de ontpoppende vlinder zie ik een prachtig beeld van ‘vrij schudden’, van volwassenheid. Dat vrij schudden is van levensbelang voor de vlinder! Het proces van ontpoppen is machtig mooi: het verschrompelen van de rups naar het nieuwe leven van de vlinder, het spannende moment dat de vlinder zich vrij schudt uit de cocon. Geen mensenhand komt er aan te pas. Doe je dat wel, de vlinder een handje helpen, dan is dat levensbedreigend. Iemand die dacht het proces te kunnen versnellen door de cocon open te knippen, heeft het geweten: het werd de dood van de vlinder. De vlinder kreeg niet de kans krachtig met zijn vleugels te slaan en zich zo uit de cocon te bevrijden. Juist in dat worstelen kunnen de levenssappen naar zijn vleugels stromen waardoor hij ze uit kan slaan. De vlinder moet zich dus letterlijk vrij schudden om weg te vliegen.
Dat vrij schudden spreekt me aan. Alleen is het bij mij niet zoals bij de vlinder eenmalig, maar ik blijf me aan het vrij schudden… Denk ik vrij te zijn laat ik me weer inpakken door een negatieve gedachte over mezelf, oordeel, gekwetstheid, schaamte of onverdraagzaamheid of weet ik wat niet al. Opnieuw en opnieuw krijg ik nieuwe kansen. Kansen om in het proces van volwassenheid te worden als een kind. Ik mag rustig verder gaan en bedenk dat ik maar net de jeugd van de ouderdom ben ingegaan. Over dat kind-zijn volgend jaar meer.