Op de steigers van een bouwbedrijf, op de bestelbus van een tuinder, in de berichtgeving van een zorgboerderij: op verschillende manieren kom ik het woord passie tegen. M'n man vindt passie in het imkeren. Regelmatig houdt hij mij voor: "Zonder bij geen jij!" Mijn buurman is vrachtwagenchauffeur en hij doet het met passie. Het woord passie geeft weer met welke intentie iemand een bedrijf wil voeren of zorg wil verlenen. Passie is niet altijd gerelateerd aan leuk en prettig, wel aan voldoening. Vanuit mijn werk in de thuiszorg zal ik hier een voorbeeld van geven:

‘Een eindje in de negentig is hij. Een nuchtere dappere man die in de oorlog het verzet en de ondergrondse niet ontliep. Tien jaar geleden tijdens een rugoperatie zijn de darmspieren beschadigd; daar hoor je hem geen verwijten over maken. Hij heeft het geaccepteerd, ondanks dat hij geen controle meer heeft over blaas en darmen. De stoelgang is aardig gereguleerd, maar toch gaat het regelmatig mis. Dan trekt hij aan de bel en dit keer mag ik gaan, want ik heb bereikbaarheidsdienst. Ik realiseer me dat mijn eerste reactie belangrijk voor hem is. Zodra ik binnen ben wordt er geroepen: “Het is weer zover! Dat harinkje was ook zó lekker, maar mijn darmen reageren er direct op!” Als ik alles in ogenschouw neem denk ik even: ‘Waar moet ik beginnen?’ Dan stroop ik met opgeruimdheid mijn mouwen op en besef dat het in mijn hart begint. ‘Altijd iemand zien in het totale van iemands leven, Herma; de mens áchter de omstandigheid zien,’ houd ik mezelf voor. Het verbaast me dat ik vreugde in een dergelijk karweitje vind. Ondertussen bespreken we het actuele nieuws. Als hij na een half uur weer tevreden in de stoel zit zeg ik uit de grond van mijn hart: “U bent een kanjer!” Voordat ik wegga geef ik hem eerst een bakkie troost.'

Passie: het heeft iets in zich van gedrevenheid, van betrokkenheid. Ook bij hen die praktijk ’Veerkracht’ aandoen kom ik het tegen, vaak in de vorm van een verlangen. Omdat de gedrevenheid zoek is en betrokkenheid verloren. Elk mens heeft een drive om te leven, een ieder op zijn eigen wijze. Soms raak je zo op dreef dat je niet meer stoppen kunt en in je eigen drive vastloopt. ‘Hoe weet je nu wanneer de drive uit je eigen hart komt?’ ‘Hoe komt het dat het net lijkt of mijn drive op een handrem staat?’ Deze en andere vragen komen tijdens therapie bovendrijven in een persoonlijke zoektocht. Een verandering in denken geeft verschuivingen in het gedrag. Eén zo'n verschuiving - in de lijn van deze blog- is:

Niet presteren, maar hóe ben ik present?!