Snikkend komt m'n kleinzoontje binnenrennen en vliegt in de armen van zijn moeder. Hij heeft een wondje op zijn hand en komt pas tot bedaren als er een kus en een pleister op zit. In de tweede blog 'Veerkracht' kwam de vraag naar boven of er overeenkomst is tussen de manier van omgaan met een lichaamswond en met een wond in het hart. Doordat ik regelmatig met mijn neus op wonden word gedrukt, leg ik dit verband vrij snel.
Bescherming bieden is een primaire reactie op alle soorten wonden, zowel van buiten als van binnen. Met als doel de pijn te reduceren. Ik kan het niet laten om de lichamelijke wondzorg onder de loep te nemen, want dat geeft inzicht in het omgaan met emotionele wonden. Te beginnen met: er is geen wond of kwetsuur hetzelfde. Denk alleen maar aan de oorzaak, de grootte, of aan de conditie van het lichaam en je weet dat elke wond zijn eigen behandeling verdient. Soms is alleen een zalf genoeg, soms moet erin gesneden worden. Het genezingsproces kan belemmerd worden van binnenuit en van buitenaf. Als er minder doorbloeding is door slechte vaten zal dit het proces vertragen. En van buitenaf kan er een bacterie binnendringen die de wond doet ontsteken. Gedoe! Ook kan er afweer zijn om door de pijn heen te moeten als bijvoorbeeld het verband verwisseld moet worden. Dan is motivering belangrijk, zodat verlangen naar heling het wint van de afweer.
Zo kan het ook met een wond in het hart gaan. Pijn van binnen door afwijzing, verlies of wat dan ook wordt door ieder mens op eigen wijze opgepakt. Allerlei factoren hebben invloed op de wondgenezing: het type mens, erfelijkheid, veerkracht, de omstandigheden. In die zin kun je zeggen dat er een parallel loopt. Universeel is dat élke wond en kwetsuur aandacht en zorg nodig heeft.
Het verschil is dat een zichtbare wond meer acceptatie en erkenning geeft. Een mitella of gips roepen als het ware om aandacht. Bij een onzichtbare wond in het hart ligt dat anders, dan komt er ineens schaamte om de hoek kijken. Ook is de keuze van negeren verleidelijk: “Laat maar zitten, ik heb wel een manier van leven gevonden om er mee om te gaan. Met dat gips er om heen weet ik die pijn te reduceren”. Het beroerde is dat gips - of een muur zo je wilt - een blokkade gaat vormen, die de verbondenheid met je hart in de weg kan staan. Het zal de soepelheid in allerlei relationele verbanden niet ten goede komen. Je zegt: tijd heelt alle wonden? Tja, daar zal ik nog eens een blog aan wijden. Voor nu: een veerkrachtig nieuw jaar toegewenst in verbondenheid met God, jezelf en je naaste. In alle verbanden van het leven!
Een bericht ontvangen als mijn nieuwe blog er is?
Meld je aan en blijf op de hoogte