Elke keer als ik het woord ‘veerkracht’ tegen kom – en dat gebeurt nogal eens;) –veer ik op. Er zit dynamiek in, beweging en bewogenheid. Het is een kracht die groei en verandering teweegbrengt. Dynamiek die niet altijd direct zichtbaar is; je zou het een stille kracht kunnen noemen. De herfst praat er ook over mee. Verwonderd kijk ik naar de bladeren aan de bomen die verkleuren zonder dat er een schilderskwast aan te pas komt. En warempel, wanneer de bladeren zijn gevallen zitten de nieuwe knoppen al klaar op de takken om straks weer uit te botten.
Veerkracht zie ik dagelijks om me heen. Mensen die in een gebutst en gebeukt leven de kracht hebben om te overleven. Onze buren moesten door vuurgevechten heen hun huis en haard verlaten. Nu knokken ze om hier een bestaan op te bouwen, en ondanks onze moeilijke taal gaan ze moedig door de Nederlandse lessen heen. “Wat ben je een knappe vrouw,” zei ik toen mijn Syrische buurvrouw naar de kapper was geweest. “Nee”, zei ze, “ ik ben geknipt!” Veerkracht heeft ook humor.
Angst is een enorme drijfveer om te vechten of te vluchten voor je leven. Wanhoop maakt vindingrijk. Er zijn tijden dat het niet anders kan, dan is vluchten of vechten je redding. Maar als het niet meer hoeft, ben je die overleving-houding niet zomaar kwijt. Het voelt best veilig en vertrouwd in die waakstand. En toch verlang je er naar om zonder die aangepaste houding te leven. Wat is verlangen een krachtige drijfveer in de mens. Veerkracht geeft gehoor aan dit verlangen en gaat op zoek naar een andere manier van leven. Vertrouwde manieren afleggen is onzeker en maakt kwetsbaar.
Het doet me denken aan vijfendertig jaar geleden. Ik viel van de trap en brak mijn rechter elleboog, de arm moest zes weken in het gips. Toen het gips er eenmaal om zat, trok de pijn langzamerhand weg en was er goed mee te leven. Het maakte vindingrijk. Lastiger werd het toen het gips er af was: hoe kreeg ik die arm-in-een-negentig-graden-bocht ooit weer recht? Wat zag het er eng en kwetsbaar uit. Maar heus, na voorzichtig oefenen kwam de kracht en de buigzaamheid terug. Mijn zelfvertrouwen liftte mee met die twee.
Loopt dit voorbeeld parallel met het leven met een verwond hart? Daar kom ik nog op terug. Voor nu sluit ik af met deze twee zinnen: Veerkracht is wilskracht om te overleven als het nodig is. Veerkracht is een andere manier van leven zoeken als overleven niet meer nodig is.
Beide vormen van veerkracht tonen moed en daar neem ik mijn petje voor af. Daarom noem ik mijn praktijk: Veerkracht.
Een bericht ontvangen als mijn nieuwe blog er is?
Meld je aan en blijf op de hoogte